روزها بهاین  لحظه ای رسیده ام

که با تمام وجود ملتمسانه از اشکهایم می خواهم

 

که یادت را از ذهن من بشوید...

 

یادت را بشوید تا دیگر به خاطر تو با خود جدال نکنم ...


من تمام فریاد ها را بر سر خود می کشم


چرا می دانستم که در این وادی ،

عشق وصداقت مدتهاست پركشيده اند....


اما با این همه تمام بدبینی ها و نفرتها را به تاریک خانه دل سپردم


و در گذرگاهت سرودی دیگر گونه اغاز کردم و تو...



چه بی رحمانه اولین تپش های عاشقانه قلب مرا در هم کوبیدی ...

بااين همه...

هرگزفراموشت نميكنم....

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: